Mighty Hoopla از اولین قسمت خود در سال 2017 توانسته است یک جایگاه واقعی برای خود ایجاد کند. حال و هوای این مکان جایی بین نسخه‌ای از نور روز گلستونبری در نیویورک داونلو، آشفته‌ترین مهمانی مجردی جهان، و اجلاس سالانه غیررسمی برای همه افراد عجیب و غریب ساکن M25 (و در واقع فراتر از آن) است.
Mighty Hoopla که توسط تیمی که در شب باشگاهی محبوب Sink The Pink تأسیس شده است، فی نفسه یک جشنواره LGBTQ+ نیست، اما جشن گرفتن فرهنگ عجیب و غریب بخش بزرگی از اخلاق آن است. در حالی که زنان و هنرمندان دگرباش در بیشتر برنامه‌های جشنواره‌ها به‌طور غم‌انگیزی کمتر حضور دارند، در اینجا اینطور نیست: در عوض، این مجموعه مملو از آهنگ‌های قدیمی دهه 2000، موسیقی پاپ جدیدتر با تأثیرات رقص، و طیفی از قطعات عمیق‌تر در فرهنگ پاپ است. به عبارت دیگر، این یک فرمول برنده است.
به نظر می رسد FLO و Nadine Coyle هر دو قبلاً با جذابیت های منحصر به فرد هوپلا آشنا هستند. سابقاً «سوپراستار» جملیا را پوشش می‌دهد (و به خواننده برای یک کوتاه کوتاه به روی صحنه خوش آمد می‌گوید)، در حالی که کویل بیشتر کاتالوگ انفرادی کمتر شناخته شده‌اش را حذف می‌کند تا به توده‌ها آنچه را که واقعاً می‌خواهند بدهد. پس از ورود مستقیم به اولین تک آهنگ Girls Aloud “Sound Of The Underground”، مجموعه او تور کوتاهی از برترین های گروه دخترانه است: گروهی از Sink The Pink Queens به کویل در “Biology” می پیوندند، در حالی که “Go To Work” از سال 2017 با بازی فقط گردش انفرادی
در Candy Crush Arena (بله، واقعاً)، Jamelia یکی از شلوغ ترین مجموعه های روز است. درست قبل از اجرای «متشکرم»، او از مخاطبانی تشکر می‌کند که با علاقه‌شان به کارهای دهه 2000 او، به طور مؤثری به حرفه‌اش جان تازه‌ای بخشیده‌اند. در حالی که سامانتا مومبا بعداً با تعداد زیادی رقص تک رنگ و تمام موفقیت‌های سال 2000 «باید به تو بگویم»، بیشتر به این لایحه عمل می‌کند، ممکن است یک آهنگ جدید بیش از حد در ترکیب وجود داشته باشد تا شتاب را حفظ کند.
با حمایت یک گروه زنده کامل، ناتاشا بدینگفیلد – یا باید باشد میدان خرد کن – ترکیبی از اجراهای تقویت شده و گهگاهی فریاد از «این روزها» و «نانوشته» با پوششی از «باران بنفش» شاهزاده. باید چیزی در هوا وجود داشته باشد، زیرا بعداً کلیس آهنگ نیروانا “بوی روح نوجوان” را نیز در میانه یک مگا میکس در وسط مجموعه می خواند، که فقط می توان آن را به عنوان یک ضربه نابغه بسیار آشفته توصیف کرد. او سپس آهنگ “I Feel Love” از دونا سامر را پوشش می دهد، “میلک شیک” را با “Gravel Pit” از قبیله وو تانگ میکس می کند و به پیوند کالوین هریس “Bounce” ورود سرخوشانه ای را می دهد که شایسته آن است.
پس از یک یورش کوتاه به زمین گاراژ بریتانیا با حسن نیت آرتفول داجر، وظایف تیترهای روز شنبه بر عهده کلی رولند است، که به وضوح تکالیف خود را انجام داده است. همانطور که او یک آهنگ نه آهنگی به نام Destiny’s Child را شروع می کند، براکول پارک از دست او غذا می خورد. او همچنین مجموعه ای چشمگیر از آهنگ های انفرادی را بسته بندی می کند – “Stole”، “Dilemma”، “Motivation”، “Like This”، “Work”، “Motivation”، “Commander” – به طرز ماهرانه ای بین نسخه های زنده خلاصه شده و بازسازی شده جابجا می شود. انرژی تا زمانی که نمایش آتش بازی نهایی برای آهنگ پایانی، “When Love Takes Over” تمام نشود، از بین نمی رود.
روز دوم طلای پاپ با لورین برنده یوروویژن امسال در سرخوشی گرم می شود، قبل از اینکه لیبرتی ایکس (خب، سه نفر از آنها) با لباس های توری مشکی همسان خود با خورشید فروزان مبارزه کنند. “مثل اون جادوگره این جادوگر شهر ازمیشل هیتون قبل از غرق شدن در تئاتر روی زمین به شوخی می گوید: «دارم ذوب می شوم!» مجموعه کوتاه اما شیرین با «فقط کمی» و یک رقص کمپ مشابه شروع می شود – هر یک از آنها با آرامش چوب را تاب می دهند – و تمام آثار خود را از دهه 2000 ارائه می کند. ، از جمله فلش بک گاراژ Thinking It Over. در کاخ لذت، میشل مک مانوس روح هوپلا را در یک مجموعه مجزا به تصویر می‌کشد. برنده از الگوی خواننده پاپ 2003 با شور و شوق شدید استقبال می شود و تمام چادر برای یک ناوگان جلد باز می شود قبل از اینکه اولین تک آهنگ آنها “All This Time” کل مکان را به هم بزند. دایانا ویکرز، چیکو و شان مایلی مور به دنبال او به‌سرعت به دنبال او می‌آیند.
در جای دیگر، جیک شیرز ترکیبی از آهنگ‌های انفرادی، آهنگ‌های مورد علاقه خواهران قیچی و کاورهای جورج مایکل را با لباس دویدن ماراتن ابریشمی (البته او شماره 69 است) می‌نوازد. یوروتراش (از لاس کچاپ به دون عمر) در مسیر: مطمئناً شلوغ ترین روز روز خواهد بود.
در صحنه اصلی، Róisín Murphy رویکردی قابل ستایش را برای تغییر لباس ستاره‌های پاپ اتخاذ می‌کند و یک سری کلاه‌های مضحک به سر می‌گذارد که به نظر می‌رسد با گذشت زمان بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شوند، در حالی که در نسخه اصلی Moloko “Sing It Back” نیز به شکل مخفیانه ظاهر می‌شود. «ناتوان، مغلوب، و چیزی بیشتر. همکاری‌های دی‌جی کوزه جدید او با نام «CooCool» و «The Universe» در مه یکشنبه خود را نشان می‌دهند. تنها حسرت او این است که وقتی نوبت به “قانون مورفی” می رسد، هوپلا را ناامید کرد. در عوض، قبل از پایان دادن به آهنگ ضربی تیره “Ramalama (Bang Bang)” مقدمه کلمه گفتاری را مسخره می کند. با غروب خورشید، سوفی الیس-بکستور با مهربانی تنها یک تک آهنگ از آلبوم جدید خود HANA را وارد مجموعه خود می کند، در غیر این صورت به قلمرو مورد علاقه جمعیت از بزرگترین آهنگ های خود، از “Murder On The Dancefloor” تا “Get Over You” می چسبد. ” ‘. او همچنین شامل جلدی از “Like A Prayer” به عنوان یک متن است که همراه با انفجارهای pyro طلایی است.
به پایان رساندن آخر هفته کاری است که بهتر است به سال ها و سال ها واگذار شود. اولی الکساندر به‌عنوان هنرمندی که آشکارا در محراب بسیاری از محبوب‌ترین هنرمندان هوپلا مطالعه می‌کند، احساس می‌کند بهترین انتخاب تیتر است. او همان حس تئاتر و اسراف را به نمایش های خودش می آورد. امشب او به راحتی تیتر می‌شود – در حالی که پاپ خالص از کاتالوگ سال‌ها و سال‌ها به تنهایی کافی است، مهمانان ویژه‌اش آن را به سطح بالاتری می‌برند. پس از شگفت‌زده کردن تماشاگران با بازگشت غافلگیرکننده Shears با اجرای سرخ‌رنگ «فیلثی/زیبا» از خواهران قیچی، سپس دو نفر از Girls Aloud (نیکولا رابرتز و کیمبرلی والش) را به آثار کلاسیک خود، «The Promise» دعوت کرد. ‘ و ‘Call The Shots’. و چه کسی با عقل درست می تواند چیز منصفانه تری بگوید؟
پست «بررسی Mighty Hoopla 2023: جشن شادی از همه چیز پاپ» اولین بار در NME پدیدار شد.
