جورج وینستون، این پیانیست تحسین شده که در طول فعالیت حرفه ای خود بیش از 15 میلیون آلبوم فروخت، یکشنبه 4 ژوئن در سن 73 سالگی درگذشت.
مرگ وینستون برای او تایید شد سایت اینترنتی. او ده سال بود که با سرطان مبارزه می کرد و در سال 2013 تحت پیوند مغز استخوان قرار گرفت.
وینستون در اوایل دهه 1980 با سه رکورد به شهرت رسید: پاییز، زمستان تا بهارو دسامبرکه همه آنها در ایالات متحده گواهی پلاتین دارند (دسامبر حتی سه بار پلاتین گواهی شد). به نظر می رسید موسیقی او حاوی عناصری از موسیقی کلاسیک، جاز، فولک، محیط و موسیقی عصر جدید است، اما به قول وینستون پرسش و پاسخ برای وب سایت اواو همیشه «سبک نوازندگی ملودیک» خود را «پیانوی محلی» یا «پیانوی محلی روستایی» می نامید.
او گفت: «این آهنگ ملودیک است و مانند گیتار فولکلور و ترانه‌های محلی پیچیده نیست و دارای حساسیت کانتری است. همچنین درست نیست زیرا من علاقه ای به این موضوعات ندارم. من فقط آهنگ‌ها را به بهترین شکل ممکن می‌نوازم، از فصل‌ها، توپوگرافی‌ها و مناطق و گاهی اوقات عناصر جامعه‌شناختی الهام می‌گیرم و سعی می‌کنم به عنوان یک بازیکن در طول زمان پیشرفت کنم.»
پس از آن سه آلبوم پرفروش، وینستون با بازیگر زن مریل استریپ برای یک LP ویژه همکاری کرد: خرگوش مخملی، جایی که پیانوی او با بازخوانی بازیگر داستان کلاسیک کودکان مارجری ویلیامز به همین نام همراه بود. در سال 1988 وینستون موسیقی آن را تهیه کرد این آمریکاست، چارلی براونمینی سریال هشت قسمتی درباره تاریخ آمریکا با بازی چارلز ام. شولز بادام زمینی شخصیت ها. و در سال 1994 جایزه گرمی بهترین آلبوم New Age را برای LP خود دریافت کرد. جنگل.
وینستون در طول دوران حرفه‌ای خود راه‌هایی برای پیش‌بردن مرزهای بازی خود پیدا کرد. طی دو آلبوم با موسیقی اصلی بادام زمینی اگرچه آهنگساز وینس گوارالدی انتخاب عاقلانه و بدون پیچیدگی برای یک ستاره پیانو سولو بود، وینستون همچنین یک آلبوم کامل در ادای احترام به Doors منتشر کرد. شب روز را تقسیم می کنددر سال 2002. آلبوم او در سال 2004، مونتانا: یک داستان عاشقانهاز جمله تفسیر آهنگ های فرانک زاپا و سام کوک. 2019 باد متلاطم اجرای ترانه های جورج گرشوین و استیون استیلز را به نمایش گذاشت.
وینستون همچنین اغلب از موسیقی خود برای تبلیغ خیریه ها استفاده می کرد و آلبوم هایی را منتشر می کرد که به نفع تحقیقات سرطان، حفظ تالاب های لوئیزیانا و قربانیان 11 سپتامبر و طوفان کاترینا بود. او علاوه بر تکنوازی پیانوی خود، آلبوم‌هایی با هارمونیکا و گیتار آکوستیک منتشر کرد و لیبل شخصی خود را با نام Dancing Cat Records اداره کرد که در آنجا آلبوم‌های زیادی از نوازندگان گیتار سبک هاوایی منتشر کرد.
وینستون به نوشتن و ضبط کردن ادامه داد، حتی با بدتر شدن وضعیت سلامتی‌اش و آخرین آلبوم خود را منتشر کرد. شب، در می 2022. مثل همیشه، تطبیق پذیری و تأثیرات بی شمار وینستون در هنگام تفسیر آهنگ های آلن توسن، لئونارد کوهن و لورا نایرو به نمایش گذاشته شد.
همانطور که موفقیت او منحصر به فرد بود، نفوذ وینستون نیز به روش های کاملاً منحصر به فردی شکوفا شد. مانند رولینگ استون همانطور که چند سال پیش گزارش شد، موسیقی پیانو انفرادی در عصر پخش بی سر و صدا در حال رونق است و مردم به دلایل مختلف به دنبال موسیقی آرام بخش هستند. همانطور که یکی از پیانیست ها، متیو مایر، می گوید: «به نوعی نگاه می کنم [Winston] به عنوان پدرخوانده همه چیز.»
پیانیست دیگر، دیوید نوو، افزود: “او اولین کسی بود که آنقدر محبوب شد که موسیقی او وارد فرهنگ شد تا یک بچه 17 ساله بتواند آن را بشنود و الهام بگیرد.” صلح آمیز بود، مراقبه بود، همه ملودیک بود. – این ها آهنگ هایی با آیات، گروه های کر و پل بودند. این سونات های بزرگ و حماسی نبود. من نمی توانم راخمانینوف را بازی کنم، به هیچ وجه، هرگز این اتفاق نخواهد افتاد. اما جورج وینستون، من می توانم اینطور بازی کنم.”
